Irena Vrkljan rođena je 21. kolovoza 1930. godine u Beogradu. Nakon bombardiranja 1941. godine, s roditeljima i deset godina mlađim sestrama Verom i Nadom seli u Zagreb gdje je završila gimnaziju kod časnih sestara u Savskoj. Obitelj se zbog očeva posla potom seli u Opatiju, a Irena ostaje sama u Zagrebu na studiju. Studirala je na Filozofskom fakultetu u Zagrebu (arheologiju, etnologiju i germanistiku) i na Filmskoj akademiji u Berlinu. Od 1960. do 1971. radila je na televiziji kao urednica emisije Portreti i susreti. Okušala se u različitim književnim žanrovima objavivši više od dvadeset knjiga: pjesničkih zbirki, romana, autobiografske proze i eseja. Piše i scenarije za televizijske i radijske drame. Knjige su joj prevedene na više stranih jezika. Dobitnica je brojnih književnih nagrada. Kao profesionalna književnica živi u Berlinu i Zagrebu. Objavljena djela: “Krik je samo tišina” (1954), “Doba prijateljstva” (1963), “Soba, taj strašni vrt” (1966), “U koži moje sestre” (1982), “Svila, škare” (1984), “Marina ili o biografiji” (1987), “Berlinski rukopis” (1988), “Dora, ove jeseni” (1991), “Posljednje putovanje u Beč” (2000), “Smrt dolazi sa suncem” (2002), “Naše ljubavi, naše bolesti” (2004), “Zelene čarape” (2005), “Sestra, kao iza stakla” (2006), “Dnevnik zaboravljene mladosti” (2007), “Svila nestala, škare ostale” (2008), “Pismo u pismu” (2009., suautorstvo s J. Horvat), “Žene i ovaj suludi svijet” (2010).
Foto: Novi list
Podijeli na Facebook
