Ova knjiga je svojevrsni nastavak prethodne velike uspješnice Viktora Žmegača “SMS eseji”. Autor u formi kratkih zapisa tematizira različite zgode iz vlastitog života, često ih povezujući s književnim djelima i li ih pak tumačeći u filozofijskom ključu Ti su kratki esejizirani zapisi pisani po uzoru na slične knjige Benjamina, Adorna i Valeryja. Na sažet i poentiran način nastaje diskurs kojemu najbolje pristaje naziv “sintetična proza“. Sintetična u dvostrukom smislu riječi. Ona prepleće različite tipove diskursa (od kulturološkog razmatranja do povijesno osmišljenog memoarskog fragmenta i aktualističkih zapisa o društvenim i kulturnim težištima suvremenog razdoblja) No, to je sintetička proza i u tom smislu što je zasnovana na jakim kontrastima između filozofske teksture i otkvačenih zapisa koji prizivlju atmosferu tramvajskih vožnji. Od prethodne se ova knjiga razlikuje po tome što više nije dominantno fokusirana na zgode iz autorova djetinjstva, već obrađuje i događaje iz zrelijeg razdoblja; na svojevrstan način predstavlja njegovu intelektualnu autobiografiju.
Podijeli na Facebook
