Osam godina nakon “Brane na Pacifiku”, djela koje je i sama prozvala kamenom temeljcem svoje proze, Marguerite Duras piše “Moderato cantabile” (1958.), roman po svemu drukčiji, nastao u sasvim novom registru, no još zavodljiviji. Riječ je o kratkoj lirskoj prozi koja se fokusira na iscrpljujuće strastan dijalog glavnih likova u gostionici u nekom gradiću do mora, što romanu daje gotovo komoran karakter. Uz to, Marguerite Duras u njemu predstavlja svoj novi autorski glas: onaj po kojem ćemo je godinama poslije prepoznati u “Ljubavniku”, najprodavanijem francuskom romanu svih vremena. “Moderato cantabile”, koji mnogi smatraju njezinim najvažnijim djelom, snovito je tkanje gdje i praznine između rečenica igraju veliku ulogu, roman atmosfere gdje čitatelj mora povezivati ono što likovi govore s onim što misle, roman možda najveće francuske majstorice proze koja je sebe zvala “romanopiscem” premda su u njezinu opusu i filmski scenariji, dramski tekstovi, eseji i kronike. “Moderato cantabile” uvod je u najkreativniju fazu autoričina života, no paradoksalno i njezin vrhunac.
Podijeli na Facebook
